De toekomst van de reunie

Een reünie bezoeken is als het openen van een oud naslagwerkje of compendium, in geen jaren meer in de hand gehouden, en het bekijken van de lemma’s daarin. Sommige lemma’s doen je grinniken, andere roepen nostalgie op, of tevredenheid, of verbazing, of een plotseling opspringend gevoel van onbehagen dat soms wat langer blijft knagen dan je lief is. Verloren gevonden voorwerpen, die je soms weer welkom heet, en die jou welkom heten; en dingen die je liever niet meer onder ogen gezien had. Een wasstraat; een grasmaaimachine die aan een onderhoudsbeurt toe is; een lichtelijk verroest vergiet.

Reünies zijn meestal eenmalig. Hoeveel herenigingen kan een mens verdragen?
Het verwonderlijke opvallende van ‘onze’ reünie is echter dat zij zich jaar na jaar herhaalt en dat zij min of meer slechts één jaarring van een uit de kluiten gewassen eik bestrijkt. Het laatste zal het eerste wel verklaren. Weliswaar is het aantal deelnemers inmiddels teruggelopen van de bijna 30 (zie ik op een foto van het eerste samenzijn, in 2006) naar gemiddeld ongeveer 15, maar dat aantal lijkt zich te stabiliseren. Klopt dat?

Toch past hier een ernstige waarschuwing. Men kan nog net niet spreken van een veenbrand – maar toch … Onder de aan- en afmelders voor 2015 vind ik er maar liefst drie (3!) die zich voorstander verklaren van een samenkomst één maal per vijf (5!) jaar.
Dit standpunt duidt op een volslagen gebrek aan demografisch-geriatrisch inzicht. Ik waag mij zonder enige twijfel aan de voorspelling dat langs deze onzalige weg er in 2020 nog slechts negen deelnemers zullen zijn, en in 2025 nog twee (wie zouden dat zijn? Iets voor een weddenschapje?). Kortom, deze gedachtegang is een doodsteek. Bij eiken scheurt de schors mee met de groei van de boom – maar er komt een ogenblik dat de schors het scheuren mag laten.

Tot slot geef ik als praktische tips voor de volgende samenloop nog enkele (foei!) frasen mee uit het gedicht ‘Het schrijven van een c.v.’ van de hand van Wislawa Szymborska.
‘Ongeacht de lengte van het leven
moet het c.v. kort zijn.’
(…………)
‘Bondigheid en selectie zijn verplicht.
Vervang landschappen door adressen
en wankele herinneringen door vaste data.’
(…………)
‘Schrijf zo alsof je nooit met jezelf hebt gepraat
en altijd ver uit je eigen buurt bent gebleven’.

Tekst: Frans

Publicatie: Carla

Reunisten Nijmeegs Lyceum
www.reunistennijmlyceum.blogspot.nl
email: reunistennijmlyceum@outlook.com
fotoalbum